Çok uzak olmayan şehirler en beyazlarına bezenmişken tepeden tırnağa, adı çok duyulmamış bir sahil kasabasında, kumlardaki yengeç yuvalarına dokundum ayaklarımla. Serin bir derenin hafif tuzlu suyuna değdi dudaklarım. Annenin derdini, babanın rakısını paylaştım. Oksijen mi çok burada? Neden başım dönüyor. Bu haplar gülümsetecekti hani? Gerekeni yaptım. Bomboşum hala. Neden?
Ha bir de hep bu şarkı dudağımda kulağımda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder