Bir an oturuyor ve pembe burnu.

Sonra fırlıyor bir hışım.

Bir hışım, bir heves, bir ihtimal…

Kendinden ne kurtarabildiyse, dengesizliğinden..

Dolduruyor çantasına.

Öyle şişiyor ki içi sığmıyor koltuklara.

Öyle şişiyor ki; yetmiyor içini doldurmaya,

Yanına aldığı hava.

Çantasındaki el kremine güveniyor bir tek;

Ayazdan korunmak için.

Başkaca yok bir beklentisi de,

Bekleyiveriyor işte engel olamıyor.

Açamıyor ağzını.

Konuşmuyor da anlasın istiyor işte.

Yok bir beklentisi de bekleyiveriyor.

Farkındalıktan uzak bir hışım,

Gereksiz bir küskünlük.

Gereksiz de küsüveriyor işte.

Dönüveriyor.

Bir yerlerde gökyüzü patlıyor.

Pembe burnu.

İlaçlı uykusunda.

Pişman.

Hep.