Kanım Daha Kırmızı Akıyor

Kanım daha kırmızı akıyor şimdi. Çırılçıplak ve havada uzanıyorum. O sihirbazın yoktan var ettiği, kaybedip bulduğu ve ayaklarını yerden kestiği kadınım ben. Havaya sırtüstü çırçıplak uzanmışım. İkiye ayırsa bedenimi ölmem yalnız o birleştirir beni. Kanım daha kırmızı akıyor saçlarım daha kırmızı ve dökülüyor aşağı. Kanım daha kırmızı akıyor, doğanın sesi daha güzel, rüzgar belimi kavrıyor ve yapraklar değiyor boynuma. Abra kadabra demiyor sihirbaz iki dize dökülüyor dudaklarından, içim titriyor yükseliyorum. Kanım daha kırmızı akıyor ve gözlerim inadına açık. Kıvranıyorum ve gözlerim inadına açık. Hiçbir tanrıya inanamam kendi içimde böyle doğduktan sonra, kendime böylesine inandıktan sonra. Ve tanrılar affetmeli kendini. Affedip insana dönmeli yüzünü. Affedip kırmızı olmalı. Daha kırmızı akmalı kanları. Kanım daha kırmızı akıyor. Parmak uçlarımda uyanan doğa sihirbaza dokunuyor, gülücük kokuyor dudaklarım, çam sakızı gülücükler.